10. Abartma, bir niteliği olduğundan daha üstün ya da aşağı gösterme sanatıdır. Kişileştirme, insana özgü bir niteliğin insan dı

10. Abartma, bir niteliği olduğundan daha üstün ya da aşağı gösterme sanatıdır. Kişileştirme, insana özgü bir niteliğin insan dışı bir varlığa aktarılmasıdır. Aşağıdakilerin hangisinde bu söz sanatlarının ikisine de başvurulmuştur? ● A) Güneşin ilk ışıklarıyla birlikte altın rengine boyanan ovanın bir ucu ta ufka kadar uzanıyor- du. Gündüzleri ovada çalışanlar hiç eksik olmazdı. Güneşin ovayı yakıp kavurduğu öğle vakti bile bazı köylüler tarlalarında çalışırdı. Onlar alışmıştı buranın sıcağına. Nasıl alışma- sınlardı, burası onlar için ekmek demekti. B) Çevre köylerin sakinleri tarafından hayalet köy olarak biliniyordu bu terk edilmiş köy. Hak- kında ne efsaneler ne hikâyeler uydurulmamıştı ki... Köyün girişinde bir devi andıran ka- yaları geçince yolun iki tarafına dizilmiş ahşap evler zamana tanıklık etmenin bilgeliğiyle sapasağlam duruyordu aslında. C) Deniz kıraç bir toprağa dönmüştü, günlerdir hiç balık tutamamıştık. O gece de ümitsiz çıkmıştık ama deniz bu sefer hiç ummadığımız kadar cömert davranmıştı bize. Dünyanın bütün balıkları ağımızdaydı. Gece yarısı ağlarımızı toplayıp limana döndüğümüzde diğer balıkçılar da gözlerine inanamamıştı. D) Bizim sokağın sonundaki tek katlı, bahçeli evde oturuyordu Muhsin amca. Pamuğu an- dıran sakalları yüzünden çocuklar Pamuk Dede derdi ona. Kulaklarının iyi duymadığını söylerdi ama canı istedi mi iki sokak öteden gelen sesleri bile duyardı. Sevecen biri oldu- ğundan herkesle iyi anlaşırdı. ması sanatıdır.