Sinir sistemi ve duyu organları birbiriyle etkileşim içerisindedir.
Koku duyusu hariç duyu organlarından gelen uyarılar, öncelikle talamusa uğrar ardından da uç beyinde bulunan loplarda değerlendirilir.
Uç beyinde; frontal lop, parietal lop, oksipital lop ve temporal lop olmak üzere dört çeşit lop bulunur.
Frontal loba, ön; parietal loba, yan; oksipital loba, arka; temporal loba, şakak lobu adı da verilir.
Frontal lop alnın arkasındadır.
Planlama, organizasyon, problem çözme, dikkat, algılama ve tanımayla ilgili bilginin işlendiği yerdir.
İskelet kasları, yüz kasları ve dil kaslarının idare yeri de burasıdır.
Ayrıca insanın kişiliğinin oluşturulduğu lobdur.
Parietal lop, frontal lobun hemen arkasında yer alır.
Tatların ve dokunmanın algılandığı, acı hissinin oluştuğu ve bunların hafızaya alındığı yerdir.
Aynı zamanda okuma faaliyetinin kontrol edildiği bölüm de burasıdır.
Konuşma hem frontal hem de parietal lopların kontrolündedir.
Düşüncenin oluşması, işleyen bellek kavramı bu bölge için geçerlidir.
İnsan beyninin hayvan beyninden farkı, özellikle bu bölgede ortaya çıkar.
Kişinin sağ yarım kürede bulunan parietal lobu zara görürse, üç boyutlu olarak mekan hissi kaybolur.
Sol parietal lop hasarında ise konuşulanları ve yazılanları anlama yeteneği bozulur.
Oksipital lop, parietal lobun hemen arkasında bulunur.
Görmenin ve fotoğrafik hafızanın merkezidir.
Başın arkasına vurulması bu bölgeyi uyarır ve yıldız görülmesine sebep olur.
Temporal lop, şakakların arkasında yer alır.
Kokunun ve işitmenin anlamlandırıldığı yerdir.
Kısa süreli hafıza merkezidir.
Ayrıca seslerle ilgili hafızanın da oluşturulduğu yer burasıdır.
Konuşma öğrenilirken işitsel merkez ile birincil olarak işbirliği yapar.
Bu yüzden konuşmanın öğrenileceği yaşlarda seslerin olmaması öğrenmeyi zorlaştırır.
Kişinin oksipital lobu ile temporal lobu birlikte çalıştığında müzik ve ritim yetenekleri ortaya çıkar.
Görüntü kalıplarının ortaya çıkarılması, beden dilinin anlaşılması ve yorumlanması da temporal lobda gerçekleşir.
Özellikle sağ temporal lop resimlere ve yüzlere ait verileri depolarken, sol temporal lop ise kelimelerin ve isimlerin hafıza merkezidir.
Koku duyusu hariç duyu organlarından gelen uyarılar, öncelikle talamusa uğrar ardından da uç beyinde bulunan loplarda değerlendirilir.
Uç beyinde; frontal lop, parietal lop, oksipital lop ve temporal lop olmak üzere dört çeşit lop bulunur.
Frontal loba, ön; parietal loba, yan; oksipital loba, arka; temporal loba, şakak lobu adı da verilir.
Frontal lop alnın arkasındadır.
Planlama, organizasyon, problem çözme, dikkat, algılama ve tanımayla ilgili bilginin işlendiği yerdir.
İskelet kasları, yüz kasları ve dil kaslarının idare yeri de burasıdır.
Ayrıca insanın kişiliğinin oluşturulduğu lobdur.
Parietal lop, frontal lobun hemen arkasında yer alır.
Tatların ve dokunmanın algılandığı, acı hissinin oluştuğu ve bunların hafızaya alındığı yerdir.
Aynı zamanda okuma faaliyetinin kontrol edildiği bölüm de burasıdır.
Konuşma hem frontal hem de parietal lopların kontrolündedir.
Düşüncenin oluşması, işleyen bellek kavramı bu bölge için geçerlidir.
İnsan beyninin hayvan beyninden farkı, özellikle bu bölgede ortaya çıkar.
Kişinin sağ yarım kürede bulunan parietal lobu zara görürse, üç boyutlu olarak mekan hissi kaybolur.
Sol parietal lop hasarında ise konuşulanları ve yazılanları anlama yeteneği bozulur.
Oksipital lop, parietal lobun hemen arkasında bulunur.
Görmenin ve fotoğrafik hafızanın merkezidir.
Başın arkasına vurulması bu bölgeyi uyarır ve yıldız görülmesine sebep olur.
Temporal lop, şakakların arkasında yer alır.
Kokunun ve işitmenin anlamlandırıldığı yerdir.
Kısa süreli hafıza merkezidir.
Ayrıca seslerle ilgili hafızanın da oluşturulduğu yer burasıdır.
Konuşma öğrenilirken işitsel merkez ile birincil olarak işbirliği yapar.
Bu yüzden konuşmanın öğrenileceği yaşlarda seslerin olmaması öğrenmeyi zorlaştırır.
Kişinin oksipital lobu ile temporal lobu birlikte çalıştığında müzik ve ritim yetenekleri ortaya çıkar.
Görüntü kalıplarının ortaya çıkarılması, beden dilinin anlaşılması ve yorumlanması da temporal lobda gerçekleşir.
Özellikle sağ temporal lop resimlere ve yüzlere ait verileri depolarken, sol temporal lop ise kelimelerin ve isimlerin hafıza merkezidir.
