Aynı alanda yaşayan farklı türler arasında gözlenen bir başka beslenme ilişkisi de av-avcı ilişkisidir.
Bu türler genellikle farklı besinleri tüketir.
Beslenme için rekabette besin olan organizma av, avla beslenen organizma ise avcı olarak isimlendirilir.
Avcıya predatör de denir.
Avlanma ve avcıdan kurtulma yaşama ve üreme başarısında en önemli koşullardandır.
Bir tür hem av hem avcı olabilir.
Av miktarının artması avcı sayısını arttırır.
Avcı sayısının artması ise bir süre sonra av olan canlıların azalmasına neden olur.
Av miktarının azalmasından ise avcılar olumsuz etkilenir.
Av-avcı ilişkisi ile ilgili grafiklerde birbirini izleyen inişler ve çıkışlar gözlenir.
Buradaki grafikte vaşak ile kar tavşanının yıllara göre sayısal değişimini görüyoruz.
Avcılar, avlarını tanımak ve bulmak için keskin duyu organı, yakalama ve kontrol için pençe, diş, zehir gibi özelliklere sahiptir.
Av olan türlerde ise saklanma, uçma, sürü veya grup oluşturma gibi davranış uyumları görülür.
Ayrıca kamuflaj, kirpide olduğu gibi mekanik etkiler ki buna iğne batması diyebiliriz, ya da kokarcada olduğu gibi kimyasal savunmalar görülebilir.
Bazı hayvanlarda uyarıcı tiple renklenme, zararlı türleri taklit etme -buna mimikri adını veriyoruz- gözlenebilir.
Mimikri hem av hem de avcı olan türde görülebilir.
Mimikri görünüş, koku veya ses taklidi şeklinde de olabilir.
Bitkilerle beslenen canlılar da avcı olarak nitelendirilebilir.
Av olan bitkiler avcılarından kaçamaz.
Ancak kimyasal toksin, diken, iğne gibi yapılarını korunma amaçlı kullanabilir.
Tütün bitkisindeki nikotin, çeşitli bitkilerin ürettiği taninler kimyasal savunmaya örnektir.
Bu türler genellikle farklı besinleri tüketir.
Beslenme için rekabette besin olan organizma av, avla beslenen organizma ise avcı olarak isimlendirilir.
Avcıya predatör de denir.
Avlanma ve avcıdan kurtulma yaşama ve üreme başarısında en önemli koşullardandır.
Bir tür hem av hem avcı olabilir.
Av miktarının artması avcı sayısını arttırır.
Avcı sayısının artması ise bir süre sonra av olan canlıların azalmasına neden olur.
Av miktarının azalmasından ise avcılar olumsuz etkilenir.
Av-avcı ilişkisi ile ilgili grafiklerde birbirini izleyen inişler ve çıkışlar gözlenir.
Buradaki grafikte vaşak ile kar tavşanının yıllara göre sayısal değişimini görüyoruz.
Avcılar, avlarını tanımak ve bulmak için keskin duyu organı, yakalama ve kontrol için pençe, diş, zehir gibi özelliklere sahiptir.
Av olan türlerde ise saklanma, uçma, sürü veya grup oluşturma gibi davranış uyumları görülür.
Ayrıca kamuflaj, kirpide olduğu gibi mekanik etkiler ki buna iğne batması diyebiliriz, ya da kokarcada olduğu gibi kimyasal savunmalar görülebilir.
Bazı hayvanlarda uyarıcı tiple renklenme, zararlı türleri taklit etme -buna mimikri adını veriyoruz- gözlenebilir.
Mimikri hem av hem de avcı olan türde görülebilir.
Mimikri görünüş, koku veya ses taklidi şeklinde de olabilir.
Bitkilerle beslenen canlılar da avcı olarak nitelendirilebilir.
Av olan bitkiler avcılarından kaçamaz.
Ancak kimyasal toksin, diken, iğne gibi yapılarını korunma amaçlı kullanabilir.
Tütün bitkisindeki nikotin, çeşitli bitkilerin ürettiği taninler kimyasal savunmaya örnektir.
