2. 3. cuşiş-i ahzânımla, O hayâlât-ı pêrişânımla Müteşekki, lâim, Karşıdan safvet-i mahmûrunu seyretmedeyim... Akıyordu su göste

2. 3. cuşiş-i ahzânımla, O hayâlât-ı pêrişânımla Müteşekki, lâim, Karşıdan safvet-i mahmûrunu seyretmedeyim... Akıyordu su gösterip aynasında söğüt ağaçlarını. Salkımsöğütler yıkıyordu suda saçlarını! Yanan yalın kılıçları çarparak söğütlere koşuyordu kızıl atlılar güneşin battığı yere! Birden- bire kuş gibi vurulmuş gibi kanadından yaralı bir atlı yuvarlandı atından! Bağırmadı, gidenleri geri çağırmadı, baktı yalnız dolu gözlerle uzaklaşan atlıların parıldayan nallarına! Bir ömr-i muhayyel... Hani gülbünler içinde Bir kuşcağızın ömr-i bahârîsî kadar hoş; Bir ömr-i muhayyel... Hani göllerde, yeşil, boş