2. Hayatın en büyük esası samimiliktir. Bu itibarla, hayat ile rabitası olan edebiyat, mutlaka samimi bir edebiyattır de- nilebi

2. Hayatın en büyük esası samimiliktir. Bu itibarla, hayat ile rabitası olan edebiyat, mutlaka samimi bir edebiyattır de- nilebilir. Hayatı en gizli, en karışık köşelerine kadar göstermeyen, ruhumuzun hamlelerini anlatmayan, duygularımızı tıpkı hayatta olduğu gibi saf ve derin bir surette duyurmayan, elemlerimizi, felaketlerimizi, ahlaki yaralarımızı açık açık aksettirmeyen bir edebiyat; hayat ile rabitasız ve sahte bir edebiyattır. Öyle bir edebiyat, kelimeleri dizip, onlar üzerinde işlemek hususunda belki pek mahir kuyumcular çıkarabilir; belki onlar çok süslü, çok göze çarpacak şeyler yapabilirler fakat ne kadar yazık ki bütün bu sahte mahsuller muntazam kış bahçelerinde yetişen iri yapraklı, parlak renkli çiçeklere benzer. Uzaklığından dolayı bize çok cazibeli, çok harikulade görünen o meçhul sıcak iklimlerin bu göz kamaştıran mahsulleri nasıl açık bir havaya, sert bir rüzgâra dayanamazsa hayat ile alakası olmayan böyle bir edebi- yat da zamanın nihayetsiz kasırgaları önünde süpürülüp gitmeye yahut limonluğun dar, sahte havası içinde yaşamaya mahkûmdur... Hâlbuki bedii his, hislerimizin en ilahi ve en derunisi yani en samimisidir. Akşam rüzgârı ile inleyen bir çam ormanının karanlık hışıltıları ne kadar tabii ise ruhun güzellik karşısında duyduğu hisler de hayatın en derin ve anlaşılmaz köşelerinden birdenbire fırlayıp çıktığı için her şeyden çok samimidir. İşte bunun gibi cemiyetler, milletler için de "güzel" ve "iyi" telakkilerinden daha "millî" hiç bir şey yoktur. Bir cemiyeti başkalarından ayırmak isterseniz onun din ve ahlak hakkındaki, güzellik hakkındaki samimi duygularını arayınız. Çünkü bunlar doğrudan doğruya ruhundan koptuğu için hayatının en samimi cihetleridir. Bu parçada aşağıdaki düşünceyi geliştirme yollarından hangisine başvurulmamıştır? A) Benzetme B) Karşılaştırma C) Tanımlama D) Açıklama 8 E) Örneklendirme