31. Edebiyatta "hayal" denince teknik olarak aslında "kurgu" kastedilir. Kurgu, gerçek malzemelerden farklı bir gerçeklik içinde

31. Edebiyatta "hayal" denince teknik olarak aslında "kurgu" kastedilir. Kurgu, gerçek malzemelerden farklı bir gerçeklik içinde bir yapı oluşturularak yapılan temsili bir gerçekliktir. Edebiyatta mekân, zaman, karakter, olay gibi bütün ögeler hayal aracılığıyla zenginleştirildiğinde ortaya kurgu çıkar. Gerçeklik bu yapıda dille bir kırılmaya uğrar, farklı bir dünyaya taşınır ve yapısal değişikliğe maruz kalır. Farklı bir boyutta bir gerçekliğe dönüşür. Bir anlamda bütün edebî eserler, bu şekilde yapılan birer kurgudur. Bununla birlikte gerçekler de kurgulanabilir. Yani kurgunun biçimsel bir yönü, kurguyu aşan bir tarafı da vardır. Tarihî bir olayı olduğu gibi anlatırsanız yalın gerçekliği yansıtırsınız. Ama tarihi, gerçeklere bütünüyle sadık kalarak kurgularsanız tarihî roman ortaya koymuş olursunuz. Kaldı ki bugün edebîliği tartışılmayan deneme türü, bireysel bakıştan da olsa gerçeği anlatır. Bunun gibi edebî niteliği olan gezi yazıları da hayale değil, gerçeğe yaslanır. Bu hatırlatmalardan sonra diyebiliriz ki edebîliği, eserdeki hayal unsurunun ön planda olması ile sınırlamak hatalı bir bakıştır. Sadece hayal unsurunun ağırlık taşıması, herhangi bir eserin edebî olması için yeterli değildir. O zaman en güzel edebî metinleri, fantastik eserlerle sınırlamış oluruz. Yazar bu parçayla aşağıdaki sorulardan hangisine cevap vermiştir? A) Bir eserin gerçeği anlatması onun kurgusal yönünün zayıf olduğunu gösterir mi? B) Edebiyat, hayal unsuru ağır basan eserler olarak sınırlanabilir mi? C) Bir edebî eserde kurgu ile gerçek bir arada alır? nasıl yer D) Edebî eserler topluma yol gösterme işlevine sahip midir? E Sözlü metinlerin edebî niteliği yazılı metinlerden düşük müdür? B tonguç kampüs