38. Kıyafet denemek için bir mağazaya girdim. Hanımefend biri selamsız sabahsız, tebessümsüz bana doğru yaklaştı ve "Elbisenizi

38. Kıyafet denemek için bir mağazaya girdim. Hanımefend biri selamsız sabahsız, tebessümsüz bana doğru yaklaştı ve "Elbisenizi nereden aldınız?" dedi. Markasını söyleyince de "O marka beni hiç mutlu etmedi." dedi. "Zaten onlar elbise üreti- yor, giyip çıkartıyoruz, onların mutluluk gibi bir vaatleri yok." dedim. Bu çok çılgın bir pazar. Ev reklamları mutlulukla yapılır, bilmem ne konutlarıyla yeni bir hayata başla. Araba mutlulukla pazarlanır, şu markayı al ve yolda mutluluğu yaşa. Gıda mut- lulukla satılır, ekmeğe sür ve güne keyifle başla. İnsanlar mut- luluğa o kadar aç ki buna sahiden inanıyorlar. Bir şey alınca mutlu olup hayatlarının değişeceğini zannediyorlar. Her şey gibi mutluluğun da gerçekte ne olduğunu unuttuk. Mutluluğu bile satın aldıklarımızda arar olduk, bu da bir tüketim çılgınlığı değil midir? O kadar açız ve doyumsuzuz ki bir şeyin tadına varamadan daha farklı ve çeşitli olanın peşine düşüyoruz böy- lece de mutluluğu yakalayacağımıza inanıyoruz. Bu çeşitlilik gerçekten bir gelişmişlik gösterisi mi yoksa alıcıları daha çok almaya yani tüketmeye sevk etmek mi? Ekmeğin bile tahıllısı, kepeklisi, çekirdeklisi, tam buğdaylısı var. Çay, peynir, yumur- ta; hepsi de raflarda çeşit çeşit. Daha çeşitli, daha farklı şeyler aldığımızda hangi açlığımızı gideriyoruz acaba? Bu parça ile ilgili, I. Gerçek mutluluk yanlış yerlerde aranmaktadır. II. Pazarlama tekniklerindeki çeşitlilik gelişmişlik göstergesi olarak görülmektedir. III. Maddi ihtiyaçların karşılanması bir çeşit mutluluk olarak algılanmaktadır. IV. Ürün kalitesinin gün geçtikçe düşmesi insanları mutsuz etmektedir. yargılarından hangisi ya da hangileri çıkarılabilir? A) Yalnız I B) I ve III D) I, III ve IV C) Yalnız H E) II, III ve IV