4. Çocukluğumun geçtiği mahalleyi ve çocukluk arka- daşlıklarımı özlemle anıyorum. Çocukların karakte- rinin şekillenmesinde mah

4. Çocukluğumun geçtiği mahalleyi ve çocukluk arka- daşlıklarımı özlemle anıyorum. Çocukların karakte- rinin şekillenmesinde mahalle kültürünün önemine, kendi tecrübemden hareketle çok inanırım. Ne yazık ki artık, oralarda da bir mahalle kültüründen söz et- mek mümkün değil. Nasıl bir çocuk olduğuma gelin- ce her çocuktan istendiği gibi hep efendi olmak zo- runda kalan bir çocuktum diyebilirim. Efendi ve us- lu olmak, bizim toplumumuzda "iyi çocuk" payesinin verilmesinin koşulu galiba. En iyi çocuk, en az so- run çıkaran çocuktur. Ne gariptir ki ailede ve toplum- da haylaz olan çocuğa, gizli bir sevgi ve ilgi beslenir. Belki de çocuklar, bu gizli ilgiyi keşfedince yaramaz oluyorlar. Bu parçada yazar aşağıdakilerden hangisine de- ğinmemiştir? A) Mahalle kültürünün eski canlılığını yitirdiğine B) Toplumun çocuklardan beklentilerine C) Her çocuktan aynı davranışın beklenemeyece- gine D) Çocuklarda davranış değişikliğinin nedenine E) Çocukluk yaşamının kişiliğinin gelişiminde önemli rol oynadığına