5. Gazeteci: - Türkiye'de divan şiirinin dışında yazılan şiir, genel olarak anlama yaslanıyor diyebilir miyiz? Şair: - Ben bir k

5. Gazeteci: - Türkiye'de divan şiirinin dışında yazılan şiir, genel olarak anlama yaslanıyor diyebilir miyiz? Şair: - Ben bir konuşmamda da söylemiştim: Türk şiiri anlam hastasıdır. Ta başından beri, anlamla başı derttedir. Şiirin ille de bir anlamı olmasını istemiştir ve bu giderek şiirde nutuk havası oluşturmuştur. "Şiirin konusu ne?" derler, "Ne anladın?" derler. Bütün bunlar çağdaş şiiri bilmeyen insanın sorularıdır. Şiirde anlam şart değildir. Şiiri duymak, duyurmak, işaret etmek, hissettirmek önemlidir. "Bir şiirden ne anlıyorsunuz?" diye sorulduğu zaman şunu yaparım: Tekrar okurum o şiiri, "İşte bunu demek istiyorum." derim. Eğer onda bir duyarlık oluşmuyor, bunu kavramıyorsa benim şiirimle ilişkisini söyleyemem. Çağdaş şiirde önemli olan duyumdur. Ben ilk okuduğumda anladığım şiire kolay kolay şiir diyemem. Bir disiplin işidir şiir. Anlam dediğimiz şey ise büyük bir duyarlılık meselesidir. Oradan sadece hissedersiniz. Söylemekle söylememek arası bir duyarlıktır bu. Aşağıdaki şiir örneklerinden hangisi bu parçada şairin öne sürdüğü düşünceye örnek verilebilir? A) Bebeklerin ulusu yok Başlarını tutuşları aynı Bakarken gözlerinde aynı merak Ağlarken aynı seslerinin tonu B) Ben bir Türk'üm dinim, cinsim uludur Sinem, özüm ateş ile doludur Insan olan vatanının kuludur Türk evladı evde durmaz giderim C) Nabızlarımda vuran duygular ki tarihin Birer derin sesidir, ben sahifelerde değil Güzide, şanlı, necip ırkımın uzak ve yakın Bütün zaferlerini kalbimin tanininde Nabızlarımda okur, anlar, eylerim tebcil D) Memnunum diyemem yaşadığıma Bana bir şey söylemiyor Bu deniz parçası, bu taka E) Bir çift güvercin havalansa Yanık yanık koksa karanfil Değil bu anılacak şey değil Apansiz geliyor aklıma