64. Ben denemelerimi şiir gibi yazarım. Sürekli sözcük- lerle, tümcelerle boğuşurum. Bir yerde yazının iplerini çekenin ben olma

64. Ben denemelerimi şiir gibi yazarım. Sürekli sözcük- lerle, tümcelerle boğuşurum. Bir yerde yazının iplerini çekenin ben olmadığımı, buna sözcüklerin karar ver- diğini, buyruklar savurduğunu görürüm. Kimi zaman bir tümceye denememde yer vermek istediğim halde bunun üstesinden gelemem. Denemenin yapısı, de- nemedeki öteki tümcelerin sıralanışı buna engel olur. Uzun denemelerimi de parça parça yazar, onları son- radan birbirine eklerim. Ne var ki bu parçalar kafamda önceden belirlenmiştir. Yalnızca kurguya yani o büyük yapıya geçerken parçaların yerlerini değiştirdiğim ya da onları böldüğüm, kırptığım olur. Kurguyu bitirdikten sonra da denemeyi baştan başlayarak yeniden yaz- maya koyulurum. Bu sözler bütünüyle düşünüldüğünde aşağıdaki sorulardan hangisine yanıt olarak söylenmiş ola- bilir? A) Deneme türünü seçmenizin nedeni nedir? B) Denemelerinizde daha çok hangi konuları işler- siniz? C) Yazılarınızdaki değişiklikler konusunda başkala- rının görüşünü alır mısınız? D Yazılarınızı oluşturma sürecinizden söz eder mi- siniz? E) Denemelerinizin üzerinde çok zaman harcama- nız, size yetersiz olduğunuzu düşündürür mü?