APOIEMI 34. Genç ve hevesli bir edebiyat gazetecisiydim bir zamanlar, edebiyat söyleşilerinin yeri ayrıydı benim için. Okuduğum

APOIEMI 34. Genç ve hevesli bir edebiyat gazetecisiydim bir zamanlar, edebiyat söyleşilerinin yeri ayrıydı benim için. Okuduğum metnin yazarıyla bir araya gelmek, aklıma takılanları sormak, bir iki saat de olsa edebiyatın derinliklerine dalmak bir ya- na, içimdeki magazin kuşunu da beslerdi bu söyleşiler. Bir yazarla yüz yüze görüşmek, hâlini hareketlerini, oturup kalk- masını tartmak, gündelik hayat içinde aldığı tavrı izlemek de vardı çünkü işin içinde. Yazarları ikiye ayırıyordum, konuş- mak için yazanlar ve konuşamadığı ya da konuşmayı tercih etmediği için yazanlar. Bazı yazarlar söyleşiye sığmıyor, eser- lerindeki çerçevenin dışına taşıyordu; bazıları hayatla kur- duğu tüm ilişkiyi sanki yazının, dilin evreninde var ediyordu. Yazarları gözlemlemek, izlemek ve konuşma dilini yazı dili- ne çevirmek, yaptığım işin en eğlenceli kısmıydı. Ancak za- manla edebiyat söyleşilerinden eskiden aldığım heyecan ve zevki alamaz oldum çünkü -- ==== Bu parçanın sonuna düşüncenin akışına göre aşağıda- kilerden hangisi getirilemez? (A) metinle kurduğum ilişkinin içine yazarın girmesini iste- miyordum artık. B) sanatçıları gerçek yönleriyle tanıdıkça onlarda kimi or- tak özellikler bulunduğunu gördüm. C) eserlerinde özlemini duydukları insan tipi ile kendi ka- rakterlerindeki tutarsızlıklar ciddi bir çelişkiydi. D) yazarın yapıtlarını kişisel yaşamından ayrı değerlendir- mem gerektiğini düşünmeye başladım. E bazı sanatçıları gerçek yönleriyle tanıyınca eserlerinden aldığım yazınsal büyü kayboluyordu.