Ben denemelerimi şiir gibi yazarım. Sözcükler ve cümlelerle sürekli boğuşurum. Bir yerde yazının iplerini çekenin ben olmadığımı

Ben denemelerimi şiir gibi yazarım. Sözcükler ve cümlelerle sürekli boğuşurum. Bir yerde yazının iplerini çekenin ben olmadığımı, deneme yapısına karışmış sözcüklerin benim yerime karar verdiğini, buyruklar savurduğunu görürüm. Kimi zaman belli bir cümleye denememde yer vermek istediğim hâlde bunun üstesinden gelemem. Denemenin yapısı, denemede bulunan öteki cümlelerin sıralanışı buna engel olur. Bunlarla birlikte uzun denemelerimi parça parça yazar, onları sonradan birbirine eklerim. Bu parçalar kafamda önceden belirlenmiştir. Yalnız, kurguya yani o büyük yapıya geçerken parçaların yerlerini değiştirdiğim ya da onları böldüğüm, kırptığım olur. Kurguyu bitirdikten sonra da denemeyi baştan başlayarak yeniden yazma- ya koyulurum. Kendi gözyaşlarıma bile bakmam, yenil budamalara girişirim. Kendisinden böyle bahseden bir yazar ile ilgili olarak aşağıdakilerden hangisi söylenemez? İşini yaparken duygusallığa yer vermediği B) Deneme yazarken önceden belirlediği plana sadık kaldığı Bazı denemelerini parçadan bütüne doğru oluştur- duğu D) Sabit fikirli bir yazar olmadığı E) Denemelerini oluştururken titiz davrandığı