Bir ağıt toplumuyuz biz, gün geçmez ki nice ağıtlar işler yüreğimizin derinliklerine. Ulus olarak ağıt yakar, ağıt yaşarız. Dede

Bir ağıt toplumuyuz biz, gün geçmez ki nice ağıtlar işler yüreğimizin derinliklerine. Ulus olarak ağıt yakar, ağıt yaşarız. Dedem geliyor gözlerimin önüne, ağıt ya- kar, bastığı yerleri çökertecek kadar güçlüydü bacak- ları. Ağaçları sökecek kadar uzun soluklu... Ağıda dur- du mu sesi dağ artlarından gelirdi. Hastalanınca hep o dağ artlarından gelen sesine sığınırdı. Yaşam boyu yapıp ettiklerini acı ezgilere katardı. Ezgilerini yüreği- ne kazırdı hep. Bizim yetiştiğimiz, koyunun kuzunun, çoluk çocuğun, ağacın çiçeğin türkü olduğu yerlerde bu acılı ezgiler kuşaktan kuşağa sürer gelir. Yüreğime ilk ince acı, dedemin ağıtsı ezgileriyle yerleşti. Yazar- ların, ozanların gücünü bu soluk kesici ağıtta buluyo- rum. İnsanımızın yarattığı yüce güçte... Duygusuyla, düşüncesiyle ağıt yakan bir toplumun yazarı, ozanı da bu evrenden uzak kalamaz. Bu parçanın başlığı aşağıdakilerden hangisi olma- lidir? A) Ağıt ve Toplum B) Ağit Toplumu Olmamızın Sebepleri C) Ağıtların Kuşaklar Arasında Aktarılma Şekli D) Ozanlar ve Ağıtlar E) Ağıtlar ve Diğer Şiirler