Bir çocuk konuşuyordu; Vurmuş altın saçları bahar rüzgârlarına, Gözlerinde kıvanç, içinde övgü: "Bizim öğretmenin bilmediği şey

Bir çocuk konuşuyordu; Vurmuş altın saçları bahar rüzgârlarına, Gözlerinde kıvanç, içinde övgü: "Bizim öğretmenin bilmediği şey yoktur." Bir çocuk düşünüyordu; Kapanmış kitaplar üstüne Aklında hep o güzel ışık: "Bizim öğretmen ne iyi insan." ÖĞRETMEN Bir çocuk resim yapıyordu; Almış renkleri gökkuşağından Sabırla sarılmış fırçalarına: Başı bulutlara değen bir adam çiziyordu: "Bu da bizim öğretmen." Bir çocuk, bin çocuktu; Bin çocuk, milyonlarca çocuk, Her biri öğretmeni dinliyordu. 1. Çocuğun gözlerindeki kıvancın nedeni nedir? Adnan ARDA