Oktay Akbal'ın öyküleri, büyük olaylara, entrikalara, hikâ- yelere yaslanmaz. Bunlar neredeyse bir durum ve atmos- fer öyküsüdür

Oktay Akbal'ın öyküleri, büyük olaylara, entrikalara, hikâ- yelere yaslanmaz. Bunlar neredeyse bir durum ve atmos- fer öyküsüdür. Daha çok, iç monologlarla oluşturulan ens- tantanelere, küçük anıştırmalara, çağrışımlara dayalıdır. Bir mekândaki izlenimden, küçük bir anidan, bir duygudan yo- la çıkarak metnini oluşturur/Tümüyle ben anlatıma yasla- nan öyküler, hem biçimsel hem de tematik anlamda bir- birine yakındık Öyle ki bir öyküyü diğerinden ayırt etmek zordur. Neredeyse tüm öykülerin kahramanı aynıdır. Oktay Akbal öyküyü kurgu, tahkiye, olay örgüsü olarak değil, ani parçacıklarının dramatize edilmesi, giderek bir temanın çe- şitli görüşlerle doğrulanması olarak algılar/Öykülerinin so- nunda mutlaka bir yargıya varır; anlattıklarını, aforizmala- ra, felsefi bir görüşe dayandırır. Bir duyguyu, bir düşünceyi, "kendi kişisel düşüncelerinin" ispatı için gündeme getirir. İş- te tam burada öyküler, denemeye yaklaşır, deneme ve öy- kü birbirinin içine geçer. Bu parçadan Oktay Akbal ve hikâyeleriyle ilgili olarak aşağıdakilerden hangisine ulaşılamaz? Hikâyelerini olaya dayandırmadığına B) Günlük yaşamı yansıttığına Yapıtlarını, kendi görüş ve düşüncelerini öne çıkarmak için kurguladığına Ele aldığı konu ve kişilerin birbirini andırdığına E) Farklı yazınsal türlerden yararlandığına