16. Olay: Topal kurşun askerin pencereden yuvarlanıp sokağa düşmesi Yer: Sokak Zaman: Belirsiz Kişiler: Kursun asker çocuk Anlat

16. Olay: Topal kurşun askerin pencereden yuvarlanıp sokağa düşmesi Yer: Sokak Zaman: Belirsiz Kişiler: Kursun asker çocuk Anlatıcı: 1. kişi Aşağıdaki metinlerden hangisi bu yapı unsurlarına uygun olarak kurgulanmıştır? A) Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, uzak bir ülkede bir oyuncak evinin içinde tam altı tane kur- şun asker yaşarmış. Bunları bir gün alıp oyuncakçı dükkânının vitrinine koymuşlar. Altısı da tüfekleri omzunda hazır olda duruyormuş. Yalnız içlerinden birinin tek bacağı yokmuş. Oğlunun doğum günü için armağan almaya çıkan bir baba, askerleri görünce çok beğenmiş, hemen dükkâna girip onları satın almış. Satıcı, askerleri kutuya yerleştirirken birinin tek bacaklı oluşunun nedenini açıklamış babaya.. B) Bunları yapan ustanın kurşunu son askere yetmeyince o da topal kalmış. Baba şaşırmış bu duruma ama bir şey dememiş. Kurşun askerleri alıp çocuğuna götürmüş. Doğum gününe gelen çocuklar, askerlerle oynayıp eğlenmişler. Oyunları bitince altı tane kurşun askeri kutularına yerleştirmişler ve rafa kaldırmışlar. Yari karanlık kutunun içinde askerlerin canı sıkılıyormuş. Yalnız topal olan kurşun asker, kutunun kapağının aralığından dışarıya bakabiliyormuş ve bunu kendisi için bir eğlence gibi görüyormuş Aniden hava kararmış, şimşekler çakmaya başlamış ve ardından sert bir rüzgâr çıkmış. Rüzgâr o kadar kuvvetli esiyormuş ki pencerenin yakınında duran kurşun askeri savurup pencereden sokağa yuvarlayıvermiş. Asker sokağın bir köşesindeki kaldırımın kenarına düşmüş. Onu kimse görmemiş hatta gelip geçenler üstüne basacak gibi oluyor, kurşun askerin korkudan yüreği ağzına geliyormuş. Bir süre sonra bir çocuk gelerek kurşun askeri kurulayıp cebine atmış ve kurşun asker yol boyunca uyumuş. DyMava birden karardı, şimşekler çakmaya başladı ve ardından sert bir rüzgâr çıktı. Rüzgâr, o kadar kuvvetli esiyordu ki beni pencerenin yanından alıp birden sokağa savurdu. Sokağın bir köşesindeki kaldırımın kenarına düştüm. Kimse görmedi beni. Hatta gelip geçenler üstüme basacak gibi oluyordu, korkudan yüreğim ağzıma geliyordu. Neyse ki bir çocuk gördü ve hemen alıp cebine koydu beni. Güvende olduğumu hissedince cebinde biraz uyuyakalmışım.