1990lar, bütün dünyada anlattıkları hikayeden çok ken- disiyle ilgilenen, durmadan kendi varlığını hatırlatan postmodern anlatıl

1990lar, bütün dünyada anlattıkları hikayeden çok ken- disiyle ilgilenen, durmadan kendi varlığını hatırlatan postmodern anlatılarla doludur. Bu anlatılar her şeyin bir oyun olduğunu, gerçekliğin kurmacadan başka bir şey olmadığını, zaten tek bir gerçekliğin olamayacağını kafamıza vura vura göstermek için kendilerine döner- ler. Hikâyeler başka hikâyeleri çevreler. Yazarlar, göl- ge yazarlar orada olduklarını göstermek için el sallarlar. Filmler, kendilerinin film olduğunu tekrarlayıp dururlar. Gerçeklik "illüzyonunu" kırmak için içinde oldukları mec- rayı, sinemanın gramerini, yapım süreçlerini, başka me- tinlerle ilişkisini görünür kırarlar. Ama İranlı sinema yö- netmeni Abbas Kiarostami'nin kendine dönüp bakması sadece bu küresel eğilimlerle açıklanamaz. "Filmden bahseden filmler'in gerisinde belki en çok keşif, itibar ve meşruiyet arayışı vardır. Zaten onun kullandığı tekrarla- maları, konu dışı diyalogları, film içinde filmleri, gerçek- liğin farklı boyutlarını karıştırmak gibi estetik taktikleri Bati postmodernizmine değil, Doğu sanatına bağlayan eleştirmenler de vardır. Ama elbette postmodern anlatı- lanın Doğu sanatının gereçlerini kullanmak gibi bir âdeti olduğunu da unutmamak gerekir. İşte bu özellikler onu yurtsuz bir entelektüele dönüştürmüştür. Bu parçaya göre Abbas Kiarostemi'yi diğer postmo- dern sinemacılardan ayıran temel fark aşağıdakiler- den hangisidir? A) Doğu anlatısının kaynaklarından yararlanması B) Dünya çapında bir düşünür kabul edilmesi C) Bakışını kendi dünyasına çevirmesi D) Saygınlık ve meşruluk sağlama amacı taşıması E) Kendi ülkesi dışında beklediği değeri bulabilmesi