22. Anlatılanların çoğunda gerçekle hayal, geçmişle şimdiki zaman, karakterin kendi iç hesaplaşmaları ve yazarın gerçek hayatınd

22. Anlatılanların çoğunda gerçekle hayal, geçmişle şimdiki zaman, karakterin kendi iç hesaplaşmaları ve yazarın gerçek hayatındaki diyaloglar iç içedir. Kahramanın iç sesi, bir iç monolog örgüsüyle yazarından izler taşıyarak bir görüntüler bütününün parçalarını bizlere ulaştırır. Karmaşanın bir aracısı yoktur, dilsel bir dökülüştür âdeta aktarımdaki. İşte bu tekniğe bilinç akışı denir ve postmodern romanlar sıklıkla bu teknikten beslenir. Bu açıklamaya göre aşağıdaki parçalardan hangisi bilinç akışı tekniğine örnek gösterilebilir? A) Sinemanın ağır havası ciğerime su gibi doldu. Sustum. Kalktılar. Işıklı çarşılardan geçtiler. Ben arkalarından mahzun baktım. Yapayalnız kalmış gibi idim. Onunla konuşaraktan bir lokantaya girdim. Lokantanın sahibi bir kadındı, yanağında beni vardı. B) Yüzümü görmek için yavaşladılar. Sanki ben her akşam onunlaymışım gibi bir yalnızlık duyuyorum. O cuma günleri gelirdi. Alçıdan, ağzı pipolu gemici onu beklerdi. Güneş, muşamba perdede tam üçü işaret ederdi. C) Çuvallar İstanbul'a gidiyor, İstanbul'dan çuval geliyordu. Benim ticaretten anladığım bu kadardır, arkadaşın da daha fazla değildi, kasa para doluyordu. Ama genç adam para ile ne yapılabileceğini bile unutmuştu. D) Balıkçı dediğin kendi kendisiyle konuşan adamdır, diyeceğim ama yanlış olur. Doğrusu, balıkçı kısmının geveze olmayışıdır. Balıkçının gevezesine hiç rastlamadım. Sonunda şöyle bir neticeye vardım: İnsan balıkçı ise geveze değildir. Geveze ise balıkçı değildir. E) Her mevsim melankoliktir. Bunları düşünmek istemiyorum. Fakat elden ne gelir? Nasıl olsa düşüneceğim. Yine akşamın melankolisine kapıldım, biraz ilerler misin? Karli kış akşamında hiçbir yere gitmeyeceğim. İsterse gitti desinler, hiç kimse yok nasılsa, hiçlik! LİMİT YAYINLARI 24.