22. Eskiden her mahallenin kendine ait hususi bir havası, bir tarzı vardı. Şimdi ise birbirinin kopyası aynı tipte, soğuk, cansı

22. Eskiden her mahallenin kendine ait hususi bir havası, bir tarzı vardı. Şimdi ise birbirinin kopyası aynı tipte, soğuk, cansız binlerce apartman, ruhsuz beton kütleleriyle bütün şehirleri aynı estirmiş; şehirlerin, mahallelerin ruhu yok ol- muştur. Artık her yer aynı ve hiç kimse bir yere ait değil. Mahalleler kendine özgü kimliği olan ve yine sosyal mer- kezler, küçük çarşılar, çeşmeler, küçük imalathaneler ile birlikte "kendine yeterli yerler" idi. Her mahalle birbirinden bir duvarla olmasa bile bir ağaçlık bölge ile ya da bir dere gibi doğal bir engelle birbirinden ayrılıyordu. Mahallede kendiliğinden bir otokontrol vardı çünkü herkes birbirini ta- nır, yabancılar derhal fark edilir, asayiş kolayca sağlanırdı. Bu parçada yazarın mahallelerle ilgili ası yakındığı du- rum aşağıdakilerden hangisidir? ICEBE A) Günümüz mahalle insanlarının birbirlerine karşı soğuk ve ilgisiz olması B) Yeni mahallelerin kendi kendilerini idare edecek özel- X2 likte olmaması P C) İnsanların artık mahalle ayrımına önem vermemesi Mahalle kültürünün yerini, giderek ruhsuz. beton yapı- ların alması x E) Çağımızda mahallelerin artık birbirinden ayrılan özel- liklerinin kalmaması