22. Yolun kenarına oturdum. Az ötemde bir eşek otluyor. Onun da rengi çağla bademi; ağzı, dişleri, kulakları, boynu ne güzel. Ot

22. Yolun kenarına oturdum. Az ötemde bir eşek otluyor. Onun da rengi çağla bademi; ağzı, dişleri, kulakları, boynu ne güzel. Otluyor. Otları âdeta çatırdata çatırdata yiyor. Bel- ki de bu çıtırtılı, çatırtılı sesi "hişt hişt" diye duymuşum- dur? Eşeğin ot koparışının sesinden apayrı bir ses: - - Hişt hişt hişt, dedi. Hani bazı, kulağınızın dibinde çok tanıdığınız bir ses, is- minizi çağırıverir. Olur değil mi? Pek enderdir. Belki de kendi kafanızın içinden sizin sevdiğiniz, hatırladığınız bir ses, ses olmadan sizi çağırmıştır. Olabilir. Birdenbire güneşi, buluta benzemez garip ve sarı bir sis kapladı. Bir kirli el, çağla bademi eşeğin sırtından bir ku- maş çekip aldı. Her zamanki kül rengi, yer yer dökülmüş eski mantosunu giydirdi eşeğe. Yola indim. İstediği ka- dar "hişt" desin, sahici sulu bir dost olsun. İsterse kimse- ler olmasın, kendi kendime kulağıma "hişt" diyen bir di- vane olayım ben, aldırmayacağım. Bu parçayla ilgili aşağıdakilerden hangisi söylene- mez? A) Kesit hikâyesine özgü nitelikler taşıdığı B) Anlatımda görsellikten yararlanıldığı CÜst kurmacanın imkânlarına başvurulduğu D) Birinci kişili anlatımın kullanıldığı E) Yer yer bilinç akışı tekniğine yer verildiği