23. Çevrilebilirlik sorunu, çevirinin niteliği ve ne yönde yapılması gerektiği tartışmalarıyla başlamıştır. Roma Dönemi'nde çevi

23. Çevrilebilirlik sorunu, çevirinin niteliği ve ne yönde yapılması gerektiği tartışmalarıyla başlamıştır. Roma Dönemi'nde çeviri, Latince öğretimi ve retorik (hitabet) eğitimi için kullanılan bir "yöntem" olduğun- dan çeviri süreci, metnin kelime ve dil bilgisi anla- minda bire bir yansımasını gözetmeye yöneliktir. Ancak Cicero ve Horace, çeviriyi ilk defa bir yön- temden ziyade özerk bir eylem olarak değerlendi- rerek esas amacın biçimsellikte bire bir yansımayı yakalamak değil, metnin özüne ilişkin anlamı ve hissi duyumsatmak olduğunu ileri sürmüştür. Böy- lelikle çeviri eylemi, Bu parçanın sonuna anlam bütünlüğüne uygun olarak aşağıdakilerden hangisi getirilmelidir? A) çevirmenin yüzyıllarca dar bir alanda kısıtlan- masıyla sonuçlanmıştır B) kuralları evrensel anlamda belirginleşmeye baş- layan bir uğraş alanı olma sürecine girmiştir C) çevirmenin kişisel tercihlerinin, üslubunun hat- ta hayal dünyasının belirleyici olabildiği bir alan hâline gelmiştir D) çevirinin bir yöntem sorunu olarak algılanması nedeniyle belirli türlerle sınırlandırılmıştır E) ulusallik kavramının edebiyat dünyasında en çok sorgulanan kavram olması sonucunu do- ğurmuştur