24. İnsanlar birbirini yaşatarak yaşarlar ve hayat me- şalesini, koşucular gibi, birbirlerine devrederler. Yaşadığınız her an, h

24. İnsanlar birbirini yaşatarak yaşarlar ve hayat me- şalesini, koşucular gibi, birbirlerine devrederler. Yaşadığınız her an, hayattan eksilmiş, harcanmış bir andır. Ömrünüzün her günkü işi, ölüm binasını kurmaktır. Hayatın içinde iken ölümün de-içinde- siniz çünkü hayattan çıkınca ölümden de çıkmış oluyorsunuz. Yahut şöyle diyelim isterseniz: Ha- yattan sonra ölümdesiniz ama hayatta iken ölmek- tesiniz. Ölümün, ölmekte olana ettiği ise, ölmüş olana ettiğinden daha acı, daha derin, daha can yakıcıdır. Hayattan edeceğiniz kârı ettiyseniz, do- ya doya yaşadıysanız, güle güle gidin. "Niçin ha- yat sofrasından, karnı doymuş bir davetli gibi kalkıp gidemiyorsun? Niçin günlerine, yine sefalet içinde yaşanacak, yine boşuna geçip gidecek daha başka günler katmak istiyorsun?" Hayat kendiliğinden ne iyi ne fenadır, ona iyiliği ve fenalığı katan sizsiniz. Bir gün yaşadıysanız her şeyi görmüş sayılırsınız. Bir gün bütün günlerin eşidir. Başka bir gündüz, başka bir gece yoktur. Atalarınızın gördüğü, torunlarınızın göreceği hep bu güneş, bu ay, bu yıldızlar, bu dü- zendir. Bu parçadan hareketle aşağıdakilerden hangisi söylenemez? A) Ölümün asıl zor yam sağ olanlara yaşattığıdır. Dolu dolu yaşayanlar hiç ölmeyenlerdir. C) Dünyadaki bazı şeyler her zaman varlığını devam ettirmektedir. D) Hayata sahip olduğu olumlulukları ya da olumsuz- lukları insanlar katar. E) Doya doya yaşanmış bir hayatı bırakarak gitmek daha başkadır. ANK-2305 Ankara Yayıncılık B C G E 26. C E I