3. Kasa yapımında çalışan kaportacı arkadaşı, sabah ak- şam karşısına geçip de inatla, sabırla, ona bunu öğret- meye kalkana dek

3. Kasa yapımında çalışan kaportacı arkadaşı, sabah ak- şam karşısına geçip de inatla, sabırla, ona bunu öğret- meye kalkana dek, önemsiz bir iş yapmakta olduğunu bil- mezdi. Kendisi için önemliydi, güzeldi, iyiydi. En iyi bildiği işti. Atlı araba, kamyon kasalarını süslüyordu. ...Kaportaci: "Boşuna çaba." dedi. "Boya, boya. Hepsi süsü için!" İlkin şaşırdı. Onun kasa yapımındaki yorgunluğunu şura- daki serin sularla giderdiğini, içini dışını ovup yıkadığını sanmıştı. Derken ürktü. Yüzüne bakmadı onun. Direndi. Karanfillerden birini kulak ardından çekip resimli tahtanın üst başına kondurdu. Birini de henüz tomurcukta olanı, gönlünden çıkardı, alt yana kondurdu. Beriki kıs kıs gü- lüyordu. O, başını hiç kaldırmıyordu. Coşkusu yırtılır diye ürküyordu. "El değmiş coşkuya yama vurulmaz!" dedesi- nin sözüydü. Kaportacı, bir başka gelişinde: "İş mi bu senin yaptığın?" dedi. "Kötü mü boyuyorum? Kuğular çirkin mi? Kuşlar ölü mü? Yine başını kaldırmamıştı. Öteki yine güldü. Gülüşü hoy- rat. Böyle, güle güle çekilip gitmişti. O da kuğuları daha ak, kanatları daha parlak yapayım derken bozdu. İlk bo- zuşuydu. Arkadaşı giderken: "Bizim atölyede tabancayı sıkarsın, bir saatte boyar geçersin koca bir kasayı" de- mişti. Aklı buna takılı kaldı. Güneş biraz solgun doğdu. Keçi yolunun ucunda açan gül yaşlı oldu. Bu parçadaki çatışma aşağıdakilerden hangisidir? A) Gelenekselli-modemizm C) Akılcılık-duygusallık Ratron-işçi B) Çalışkanlık-tembellik D) Şehirli-köylü