3. Sanatçı, şiirleriyle gerçekliği sorguluyor. Gün işı- ğının somut gerçekliği keskinleştirdiği, nesnelerin duygu ve güzelliğe d

3. Sanatçı, şiirleriyle gerçekliği sorguluyor. Gün işı- ğının somut gerçekliği keskinleştirdiği, nesnelerin duygu ve güzelliğe dair boyutlarını geri plana dü- şürdüğünü dile getiriyor. Maddecilerin bunu bir yanılsama gibi göstermeye çalışmaları doğru değil- dir ona göre çünkü duygu ve soyut gerçeklik, beş duyuyla algılanan somut gerçeklik kadar gerçektir ve hatta ondan daha değerlidir. Mesele, mehtapta nesnelliği bozulan çevrenin etkisiyle şairane duygu- lar beslemek meselesinden fazlasıdır. Şiir; işte bu soyut gerçekliğe, duyguya ve güzelliğe dair algının yükselmesi hâlidir. Her bir şiir, anlamını okuyucu- dan alır. Şiir, bu işi ancak günlük konuşma dilin- den ödünç aldığı sözcüklerle yapabilir. Sözcükler, günlük konuşmalar içinde anlamları aktarmanın bir aracı olabilir ama şiirde böyle değildir. Şiirin aktar- maya çalıştığı şey anlamdan fazlasıdır, duygudur; her bir şiir aynı zamanda duygusunu da anlamını da okuyucunun ruhundan alır. Bu parçadan hareketle aşağıdaki yargıların han- gisi çıkarılamaz? A) Şiir, akıl ve mantığa değil; kalbe ve duygulara seslenir. B) Şiirde kullanılan dil, günlük konuşma dilinden farklıdır. C) Herkes şiirden kendine göre bir anlam çıkarabi- lir. DVarlığın gerçek güzelliği gün ışığının çıplaklığın- da görmek mümkün değildir. ESözcükler hiçbir zaman insanın iç dünyasını an- latmaya yeterli değildir.