31 Yüksek Ökçeler Fakat atların hiçbiri durmuyordu. Kızdm. Öfkemi sanki kaşağı- dan çıkarmak istedim. On adım ilerideki çeşmeye

31 Yüksek Ökçeler Fakat atların hiçbiri durmuyordu. Kızdm. Öfkemi sanki kaşağı- dan çıkarmak istedim. On adım ilerideki çeşmeye koştum. Ka- şağıyı yalağın taşına koydum. Yerden kaldırabileceğim en ağır taşı bularak üstüne hızlı hızlı indirmeye başladım. İstanbul'dan gelen, ihtimal Dadaruh'un kullanmaya kıyamadığı bu güzel ka- şağıyı ezdim, parçaladım. Sonra yalağın içine attım... Babam, her sabah dışarı giderken bir kere ahıra uğrar, öte- ye beriye bakardı. Ben o gün yine ahırda yalnızdım. Hasan, evde hizmetçimiz Pervin'le kalmıştı Galiba yıkanacaklardı. Babam çeşmeye bakarken, yalağın içinde kırılmış kaşağıyı gördü. Dadaruh'a haykırdı: "Gel buraya!" "" "Çıkar bakayım şunu." Nefesim kesilecekti. Bilmem neden, çok korktum. Dada- ruh da şaşırdı. Kırılmış kaşağı meydana çıkınca babam bunu kimin yaptığını sordu. Dadaruh: "Bilmiyorum." dedi. Babamın gözleri bana döndü. Daha bir şey sormadan: "Hasan." dedim. "Hasan mı?" "Evet, dün Dadaruh uyurken odaya girdi. Sandıktan aldı. Sonra yalağın taşında ezdi." "Niye Dadaruh'a haber vermedin?" "Uyuyordu." "Çağır şunu bakayım." Çitin kapısından geçtim. Gölgeli yoldan eve doğru koş- tum. Hasan'ı çağırdım. Zavallının hiçbir şeyden haberi yok- tu. Koşarak arkamdan geldi. Babam pek sertti. Bir bakışından ödümüz kopardı. Hasan'a dedi ki. "Eğer yalan söylersen seni döverim!" "Söylemem." "Pekâlâ, bu kaşağıyı niye kırdın?" Hasan, Dadaruh'un elinde duran alete şaşkın şaşkın baktı. Sonra sarı saçlı başını sarsarak: "Ben kırmadım." dedi.