5. Gözlerimde parıltısı bakır bir tasın Kulaklarım komşuların ayak sesinde Varsın gene bir yudum su veren olmasın Biri bana başu

5. Gözlerimde parıltısı bakır bir tasın Kulaklarım komşuların ayak sesinde Varsın gene bir yudum su veren olmasın Biri bana başucumda "Su yok!" desin de Bu şiirle, 1. Ben ikide bir de böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret falan değil. İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile. Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. 2. Kelimelerden önce de yalnızlık vardı, kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık. Kelimeler insanın aklına geldikçe yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu. Hepimiz taşıdık yalnızlığın açtığı derin yaraları içimizin gizli odalarında. 3. Yalnızlık, insanın kendisini başkalarıyla, başkalarını kendisiyle bölüşememesi, ortaklaşmaması demektir. Bi- zim coşkularımızda başkaları susmuşsa, başkalarının acısına biz duygusuzsak, çayımızı birlikte yudumlaya- cağımız bir dostumuz yoksa, kapımızın zili çalmıyorsa hepimiz yalnızız demektir. Kim ister ki böyle bir yalnızlık denizinde boğulmayı. numaralanmış metinlerden hangisi konuya yaklaşımı bakımından özdeştir? PALO C) 1 ve 2. B) Yalnız 2. D) 2 ve 3. A) Yalnız 1.