A 24. Insanın kelimelerle olan ilişkisi, gördüklerini ya da hissettik- lerini anlatma ihtiyacı, bunu bir öyküleme (tahkiye) usul

A 24. Insanın kelimelerle olan ilişkisi, gördüklerini ya da hissettik- lerini anlatma ihtiyacı, bunu bir öyküleme (tahkiye) usulün- ce yapması; sözlü anlatılardan modern romana kadar uza- nan başlı başına bir hikâyedir. Insanoğlu, sadece kelimeler- le değil, müzik, resim, heykelle de anlatılar kurmus: hikâye anlatma derdini birbirinden farklı birçok formda ortaya koy- muştur var oluşundan bu yana. Anlatılan ne olursa olsun, da- ima bir ayna olmuştur kendimizi tanımaya, bilmeye çağıran. Sanatçının elinde, cilalı tarafı bize, sirli tarafı kendine dönük bir ayna... Bu parçada öyküleme ile ilgili asıl anlatılmak istenen aşağıdakilerin hangisidir? A) Insanın, varoluşunu sorgulamak ve bunu sonraki kuşak- larla paylaşmak için çeşitli biçimlerde gerçekleştirdiği bir eylemdir. B) Sanatçının ulaştığı gerçekleri diğer insanlara da ulaştır- masina, onları da heyecanına ortak etmesine yarayan bir araçtır. c) Insanın yeryüzündeki varlığıyla ortaya çıkan, etkilendiği her şeyi bir yolla başkalarıyla paylaşma gereksiniminin bir sonucudur. D) Hangi yöntemle yapıldığından çok, hangi amaçla ve han- gi duygularla yapıldığı daha önemli olan insani bir etkin- liktir. E) Insana kendi ruhunun derinliklerini gösterdiği gibi başka insanları da ortak bir iklimde buluşmaya davet eden bir olgudur.