Ada imgesi veya metaforu, "öteki"si olmayan yani "öteki"ni barındırmayan bir ortamın sembolüdür. Ütopyaları düşüne- cek olursak

Ada imgesi veya metaforu, "öteki"si olmayan yani "öteki"ni barındırmayan bir ortamın sembolüdür. Ütopyaları düşüne- cek olursak ya da hatırlayacak olursak diyelim tek tipleş- tirmenin yani aykırı sesleri yok etmiş homojen bir yapının belirgin olduğu, dinî otoriter sistemler karşımıza çıkar. Ütopyalar, her şeye rağmen totaliter ve otoriter yapılardır. Thomas Moore'un Ütopya'sını okuyun bu yapıyı görür- sünüz. Keza Tommaso Campanalla'nın Güneş Ülkesi ve Bacon'ın Yeni Atlantis'i de böyle bir ütopya, böyle bir ada hayaliyle yazılmıştır. Bütün bu eserler, dinin baskıcı yönün- den yahut monarşinin tek tipleştirici ikliminden kaçış olarak okunur genelde ve adalar bu kaçışla birlikte ulaşılacak bir cennet olarak tahayyül hatta tasvir edilir. Bu sözler aşağıdaki soruların hangisine karşılık olarak söylenmiş olabilir? A) Kurgusal ve düşünsel metinlerde çokça yer kaplayan ada metaforuna yazarlar niçin çok rağbet etmişlerdir? Yazarların çokça başvurdukları ada metaforu neyin sembolüdür ve nasıl bir şeyi somutlaştırmaktadır? C) Ada imgesiyle ilgili eserler daha çok hangi dönemlerde ortaya çıkmıştır? D) Insanın kendini rahat ve huzurlu hissettiği her özlem ülkesine ada demek mümkün müdür? E) Kişi, niçin kendini içinde yaşadığı dünyadan soyutla- mak veya yalıtmak ister? 1: