Anadolu'ya doğru 17 Kasım Martın yirmi beşinde kendime gelir gibi olmuştum. İhsan'la döndüğüm son akşamın sabahı kırk derece ate

Anadolu'ya doğru 17 Kasım Martın yirmi beşinde kendime gelir gibi olmuştum. İhsan'la döndüğüm son akşamın sabahı kırk derece ateş- le uyandım. Hastalığımı belli etmemeye ne kadar çalış- timsa başaramadım. Üç gün kadar doktorlar bunu İspan- yol nezlesi¹ diye tanılamışlardı. Aslında bir haftadır kı- nıklık hissediyordum. Buna İstanbul'dan döndüğüm gece aldığım soğuk eklenince enflüanza² olduğumu sandım. Ayşe'nin yalnızlığını, kimsesizliğini ne derin bir azapla düşünüyordum. Fakat bu azap uzun sürmedi. Hastalı- ğım ağır bir tifoymuş. Ateş, irademi, benliğimi aldıktan sonra ne oldu, bilmiyorum. Ne garip bir hastalıktı. İçinde uzun bir yatak olan bir uçakta korkunç bir hızla durmadan İstanbul'un üstünde uçuyordum. Kalbimi bedenimden ayıran bu hız içinde gözümü kapamaya çalışıyorum. Fakat uçtuğum uçağın üstündeki boşlukta bir İngiliz uçak filosu dolaşıyor ve tam karnımın üstüne bir bomba atmaya çalışıyordu. Ha- vada gümbürtüler oluyor. Başımda beyaz bulutlar didik didik oluyor, onların arasında muazzam atsinekleri kırmı- 1. 1918-1920 arasında milyonlarca insanın ölümüne neden olmuş salgın has- talik. (Y.N.) 2. Grip, paçavra hastalığı. (Y.N.) 59