Bici 12. Günlük olaylar, bir sürü yazılar beni yalnızlık üzerinde düşündürürdü. Gerçek yalnızlığın, tek başına odasına kapansa b

Bici 12. Günlük olaylar, bir sürü yazılar beni yalnızlık üzerinde düşündürürdü. Gerçek yalnızlığın, tek başına odasına kapansa bile topluluğu türlü istekleri ile içinde taşıyan insanda değil, topluluğun ortasında yaşadığı halde onun ağlarından kurtulmuş olan insanda olduğunu düşündüm. İnsanlar, içinde bulundukları topluluğun kurulmuş düzenine uyarak yaşıyorlar. Bu düzen yalnız göreneklerde değil, düşünme ve duyma gibi iç davra nışlarda bile kendini göstermekten geri kalmaz. Üze rinde durulması gereken nokta bence budur işte. Her şeyi topluluk hayatına borçlu değil miyiz? Onun dişin- da ne insanı ne de eserini tasarlamaya imkan vardır. Böyle olmakla beraber, insanı yücelten toplum onu al- çaltıyor da. Büyüklük de küçüklük de hep o kaynaktan geliyor. İçerideki halimizle dışarıdaki halimiz bir değil. Kafamızdaki düşüncelerle kağıda geçişleri birbirini tut -muyor. Kendimiz için ayrı, başkaları için ayrı yaşıyor, aynı düşünüyoruz. Böylece bizi yaşatan toplum, bizi kendimizden, kendimiz olmaktan uzaklaştırıyor. edir Bu parçada aşağıdaki edebi türlerden hangisine ait özellikler ağır basmaktadır? A Makale BFıkra D-Roportaj Deneme Günlük