Binlerce Narın Sırrı Parçalanmalıydı Ne göğden bir pusata ne topraktan işlenmiş bir zırha Yeniden öleceğimi bilsem mutlak hedefi

Binlerce Narın Sırrı Parçalanmalıydı Ne göğden bir pusata ne topraktan işlenmiş bir zırha Yeniden öleceğimi bilsem mutlak hedefi olduğum sensin Adımların duvarda onlarca ikiyi döverdi uzunca Gözlerine saçındaki ayetler doru atlarla koşardı Uğrak şehirlerin kervanlarını selamına alıştırdım Sana yol lazımdı, kaburgalarımı çıkardım verdim Keskinlikten bile çekmediğim ellerime ne yaptın O dağlık coğrafyalarda senden bahsederlerken Etrafına kurtlar çevrili yüzüme iki rüzgâr çaldım Mahsa yetişti sabaha karşı Kayıp sesimle sana, Kahve telvelerini ufaladım kirpiklerinin altında Keskinlikten bile çekmediğim ellerime ne yaptın Titrek ellerimin işaret parmağı seni aradı buldu Binlerce narın sırrı parçalanmalıydı aşikarına Peçeler örtük, bahar gibi, güzeller güzeli teninde Perdeler gerilmiş gözlerinden habersiz ayrılana Keskinlikten bile çekmediğim ellerime ne yaptın Sofraya fazla ekmek kondu senin gül yüzünden Imparatorlara altmış dört kare verdim ardından Galip kadınlar yakana kimyon çiçeği kondurdu Nefes ordusuyla sönmez denilen ateşler yakıldı Keskinlikten bile çekmediğim ellerime ne yaptın Allah, nehirlerin kıyısından eşsiz yansımanı aldı Doksan dört kutsal şehri tek seferde gezdirdi Hiç yılmadan, halıların altından koşarak geçtim Adına yakılmış ilahiler karşıladı beni son üçte Keskinlikten bile çekmediğim ellerime ne yaptın