Bir gece, kadının bir havaalanında bekliyordu. Uçağının kalkmasına daha epeyce zaman vardi Havaalanındaki dükkândan bir kitap ve

Bir gece, kadının bir havaalanında bekliyordu. Uçağının kalkmasına daha epeyce zaman vardi Havaalanındaki dükkândan bir kitap ve bir paket kurabiye alıp kendisine oturacak bir yer buldu. Kendisini kitabına kaptırmış olmasına rağmen yanında oturan adamın olabildiğince cüretkâr bir şekilde aralarında duran paketten bir kurabiye aldığını fark etti; ne ka- dar görmezden gelse de. Bir taraftan kitabını okuyup kurabiyesini yer- ken bir taraftan da gözü saatteydi. Kurabiye hırsızı kurabiyeleri yavaş yavaş tüketirken kadının kulağı da saat tik taklarındaydı ama tik taklar sinirlenme- sini engellemiyordu. Kendi kendine düşünüyordu: "Kibar bir insan olmasaydım şu adamın gözünü morartırdım!" Kurabiyeye her uzandığında adam da elini uzatıyordu. Sonunda pakette tek bir kurabiye ka- linca "Bakalım şimdi ne yapacak?" dedi kendi ken- dine. X W Adam yüzünde asabi bir gülümsemeyle son kurabiyeye uzandı ve kurabiyeyi ikiye böldü. Kadın kurabiyeyi adamın elinden kapar gibi aldı ve "Aman Tanrım, ne cüretkâr ve ne kaba adam; üstelik bir teşekkür bile etmiyor!" diye düşündü. Hayatında bu kadar sinirlendiğini anımsamıyordu. Uçağın kalkacağı anons edilince derin bir nefes aldı ve rahatladı. Eşyalarını topladı ve çıkış kapısına yürüdü. Kurabiye hırsızına dönüp bakmadı bile. Uçağa bindi ve rahat koltuğuna oturdu. Daha sonra kitabını almak üzere çantasına uzandı. Birden göz- leri şaşkınlıkla açıldı. Gözlerinin önünde bir paket kurabiye duruyordu! Çaresizlik içinde inledi: Bunlar be- nim kurabiyelerimse ötekiler de onundu ve benimle her bir kurabiyesini paylaştı! Üzüntüyle, özür dilemek için çok geç kaldığını anladı. Kaba ve cüretkâr olan kurabiye hırsızı kendisiydi.