Birinci Bölüm Benim adım Kathy H. Otuz bir yaşımdayım ve on bir yıldan uzun süredir bakıcıyım. Biliyorum, kulağa çok uzun bir za

Birinci Bölüm Benim adım Kathy H. Otuz bir yaşımdayım ve on bir yıldan uzun süredir bakıcıyım. Biliyorum, kulağa çok uzun bir zaman gibi geliyor, ama aslında sekiz ay daha, bu yıl sonuna kadar ça- lışmamı istiyorlar. Böylece neredeyse on iki yılım dolacak. Bu kadar uzun süredir bakıcı olmamın nedeni, işimi harika yap- tığımı düşünmeleri olmayabilir, bunu da biliyorum. Sadece iki üç yıl çalıştıktan sonra bu işi bırakması istenen çok başarılı bakıcılar var. Ayrıca, hiç işe yaramayıp da on dört yıl boyunca çalışmış bir bakıcı da var bildiğim. Yani, kendimi övmeye ça- lışmıyorum. Ama çalışmalarımdan memnun olduklarını biliyo- rum, genelde ben de memnunum. Benim bağışçılarım her za- man beklenenden daha fazlasını başardılar. İyileşme süreçleri daha etkileyici oldu ve neredeyse hiçbiri "sorunlu” kategorisi- ne alınmadı, dördüncü organ bağışından önce bile. Peki, gali- ba kendimle övünüyorum şimdi. Ama işimi iyi yapmak benim için çok önemli, özellikle de bağışçılarımın “sükûnet" içinde ol- maları. Onların yanında nasıl davranacağımı içgüdüsel olarak öğrendim. Ne zaman yanlarında olmalıyım, ne zaman rahatlat- malıyım, onları ne zaman yalnız bırakmalı, ne zaman dinleme- li ve ne zaman omuz silkip kendilerini toplamalarını söylemeli- yim, biliyorum. Her neyse, kendim için büyük iddialarda bulunmuyorum. Şu anda benim kadar iyi çalışan, ama benim gördüğüm takdi- rin yarısını almayan bakıcılar var. Onlardan biriyseniz, kırgın- lik hissedebileceğinizi anlıyorum; odam, arabam ve hepsinden 11