Cahit Zarifoğlu deyince aklıma nedense hep daktilo geliyor. Onun etrafında dolaşıyor, onun etrafında yaşıyor. Oradan hayata bakı

Cahit Zarifoğlu deyince aklıma nedense hep daktilo geliyor. Onun etrafında dolaşıyor, onun etrafında yaşıyor. Oradan hayata bakıyor, acılarını orada dile getiriyor, orada yaralarını sarıyor. Orada yaşıyor, rüya görüyor, ibadetini orada yapı- yor. Onun etrafında bir yaşam kurgulamış gibiydi. Hep bir telaşı vardı; bir yazı yetiştirecek, bir mektup yazacak. Bu aslında onun yalnızlığının simgesiydi. Daktilosu varsa acı- lara, hayata, insanlara katlanabilir gibi geliyordu bana. İlk karşılaşmalarımızın birinde, "Bırak buraları, eline bir fotoğraf makinesi al dünyayı gez, şehirleri gez, dünyayı tanı." derken belki de insanlardan uzaklaş, kaç diyordu. Kendisinin yapa- madığı, çok az yaptığı bir şeyi benden istiyordu. 30. Bu parçadan, I. Cahit Zarifoğlu, isteklerini yeterince eyleme dökeme- miştir. II. Yazar, Cahit Zarifoğlu'nu örnek alarak yazmaya baş- lamıştır. III. Cahit Zarifoğlu, okurlarına karşı kendini sorumlu his- setmektedir. IV. Cahit Zarifoğlu, yazar için bir nesne ile özdeşleşmiştir. yargılarından hangileri çıkarılabilir? A) I ve IV. B) II ve III D) II, III ve IV C) I, II ve IV Eng E) III ve IV