Çocuklar için enstitü kurma fikrim dostum P.H'nin de çok hoşuna gitti. Şakacıktan benim de hâlâ şımarık ve bencil bir çocuk oldu

Çocuklar için enstitü kurma fikrim dostum P.H'nin de çok hoşuna gitti. Şakacıktan benim de hâlâ şımarık ve bencil bir çocuk olduğumu söyledi. “Öyleyim,” dedim. “Öyleyim ama bir zamanlar yaşadıklarım gözlerimin önünden gitmiyor. Elekt- rik faturasını ödeyemediğimiz için karanlıkta kaldı- ğım geceler oldu. O zamanlar annemle babamın ne- lerle mücadele ettiklerini unutmam mümkün değil. Şimdi yeterince paramız var. Canımız ne isterse yiyebiliyor, giyebiliyoruz. Fakat Praira Grande'de, Jardim Gloira’da hâlâ hiçbir şeyleri olmayan çocuk- lar var. Onlar için bir şeyler yapmam gerektiğine karar verdim." Eski dostum P.H., beni biraz şaşkınlıkla ve biraz da içten olup olmadığımı anlamak isteyen bir insan gibi izliyordu: "Demek öyle..." dedi. "Demek onlar için bir okul kurmaya karar verdin, öyle mi?" "Öyle," dedim. "Bunu kesinlikle yapacağım. Çün- kü küçükken mumların ışığında kendi kendime ver- diğim bir sözdü bu. Geçenlerde Praira Grande'de bir arsa aldım. Epey büyük. Yoksul ama yetenekli çocukların futbol öğreneceği bir spor okulu kuru- yorum. Bana yardımcı olacak birkaç öğretmen bile 58 | b d