da li ve nu - eri a 31. Muhabir: -Romanınızı yazarken alıp başını yürüyen karakterler oldu mu? Artık hâkimiyetiniz altında olmad

da li ve nu - eri a 31. Muhabir: -Romanınızı yazarken alıp başını yürüyen karakterler oldu mu? Artık hâkimiyetiniz altında olmadığını hissettiğiniz bir roman kişisi mesela? Yazar: -Evet, en başta Harun. Normalde bir ruh olarak yükselip köyün üstünde dolaşacaktı, yani hikâyeci olacaktı bir anlamda. Ama o Aysel'in içine girmeye karar verdi. Muhabir: - Peki bu size ne hissettiriyor, yani işlerin planladığınız gibi ilerlememesi? Romanı bitiremeyeceğiniz endişesi gibi bir şeye yol açıyor mu mesela? Yazar: -Tersine, böyle bir durumda çoğu romancı çok sevinir, çünkü kurgusal olarak tasarladığı karakter âdeta eti kemiği olan bir insana dönüşmüştür. Yazarın kuklası veya sözcüsü değildir artık. Aşağıdakilerin hangisi bu diyalogdaki yazarın bakışıyla örtüşen bir değerlendirme cümlesidir? A) Karakterlerin yaşadıkları çağa ve ortama uygun konuşmaması romanın gerçekliğine gölge düşürür. B) Roman karakteri dediğimiz kişiler, nihayetin yazarın hayal gücünün ürünüdürler ve ancak onun bildiği kadarını bilebilirler. Bir kurmacayı ilerleten şey, çatışma hâlindeki karakterlerin varlığıdır, olay bu çatışma üzerinden kendisine yön tayin eder. D) İyi bir karakter o kadar sahici, o kadar gerçektir ki kendisine uymayan şeyleri yapmayı reddeder, bunu isteyen kendisini yazan kişi bile olsa... E) Olumsuz karakterleri çekici göstermek gerçek bir yazarlık başarısıdır, günümüzde bu tür örnekleri daha çok görüyoruz, özellikle sinemada.