dayanan Her metnin kendisinden önce üretilmiş metinlerle ilişki içerisinde olduğu esasına metinler arasılık, günümüzde kurmaca m

dayanan Her metnin kendisinden önce üretilmiş metinlerle ilişki içerisinde olduğu esasına metinler arasılık, günümüzde kurmaca metni zenginleştirmenin fonk- siyonel bir yöntemi olarak görülmektedir. Postmodern anlayışın edebiyata hâkim olmasıyla yaygınlık ve meşruiyet kaza- nan metinler arasılık, çoğu eleştirmen tarafından metnin gizli kapılarını açmaya yarayan işlevsel bir anahtar olarak görül- mektedir. Postmodern sanatçılar, hiçbir metnin daha önce söylenmiş olanlardan yakasını kurtaramayacağını düşündüğü için geçmişin metinsel birikiminden açık- ça faydalanmayı etik bir problem olarak görmezler. Bu düşünceden yola çıkarak gelişen metinler arasılık, iki ya da daha fazla metin arasındaki alışveriş ya da etkileşimini işaret etse de bu etkileşim asla bire bir kopya ediş değil aksine bir yeniden yazma eylemidir. Yeni metnin yazarı, eski metinlerden parçaları kendi özgün bağlamı içinde eritip BENIM HOCAM ile anlatılmak istenen, 1. metnin ana fikrini okurun düşünce gücüne bırakmak, II. metinde anlatılanlardan yola çıkarak metni yeniden yaratmak, III. metinin satır arasına gizlenen düşün- celerini okura sezdirmek, IV. metinde açıkça ifade edilmeyenleri ortaya çıkarmak, V. söylenmek isteneni yoruma (kapali hâle getirmek öncüllerinden hangileridir? B) II ve III D) II ve V A) Ive V C) Yalnız III EII ve IV 23. Bu parçada aşağıdaki sorulardan hangisinin yanıtı yoktur? A) Edebî metinlerin kendilerinden önceki metinlerden tümüyle sıyrılması müm- kün müdür? B) Metinler arasılık neden postmodern sanatçılar tarafından tercih edilmiş- tir? C) Metinler arasılık ne zaman tüm ede- biyat camiasında kullanılmaya baş- lanmıştır? D) Metinler arasılık, metni anlam bakı- mından zenginleştirmek için kullanı- lır mı? E) Metinler arasılık tekniğini kullanan yazar, eşsiz eserler ortaya çıkarabi- lir mi?