Dede - Gelin, varalım, tutalım, dedi. Kafirler; - Tekür'den buyruk sana oldu, sen git, dediler. Eğrek; - İşte uyuyor, gelin vara

Dede - Gelin, varalım, tutalım, dedi. Kafirler; - Tekür'den buyruk sana oldu, sen git, dediler. Eğrek; - İşte uyuyor, gelin varalım, dedi. Kafirler; Hay ne uyumak? Koltuğu altından bakıyor, kalkar bize geniş ovayı dar eder, dedi. Eğrek; - Öyle ise ben varayım, elini ayağını bağlayayım, sonra siz gelirsiniz, dedi. Sıçradı, kafirlerin arasından çıktı. At sürüp bu yiği- din üzerine geldi. Atindan indi, yularını bir dala iliştirdi, baktı gördü ki, ayın on dördüne benzer, bir sevimli, ala gözlü genç yiğit. Burçak burçak terlemiş uyuyor. Ge- lenden, gidenden haberi yok. Dolandı, baş ucuna gel- di, gördü ki kopuzu var, çıkarıp eline aldı, soylamış. Görelim hânım ne soylamış? Kalkıp da yerinden doğrulan yiğit! Yelesi kara Kazılık atına binen yiğit! Eğri beli, aladağdan geceleyin geçen, Yaban yere gelen yatar mi olur? Bencileyin arkasından ak ellerini, Bağlatıp da domuz damında yatar mı olur? Ak sakallı babasını, ak pürçekli anasini, Ağlatıp buzlatır mı olur? Neye yatarsın yiğit? Gafil olma, görklü başını kaldır yiğit, Ala gözünü aç yiğit. Güçlü Tanrı'nın verdiği tatlı canını uyku almış yiğit, Arkandan kollarını bağlatma,