e bir da- in- bi- 1 E AYT 23. 1926 yılında yirmi altı yaşındayken veremden ölen an- nem bütün yaşamında resim çektirmedi. Çünkü

e bir da- in- bi- 1 E AYT 23. 1926 yılında yirmi altı yaşındayken veremden ölen an- nem bütün yaşamında resim çektirmedi. Çünkü o zaman bizim ortamımızda - yeni kuşaklar pek şaşacaklar belki de - resim çektirmek günah sayılırdı. Yalnız, askerlik gi- bi resmi işleri için erkekler vesikalık resim çektirirlerdi. Jarge DENEME Annem ölüm döşeğindeyken ben okuduğum yatılı okul- dan çoktan kaçmıştım; ama bunu annem de babam da bilmiyordu. Ölümünden üç gün öncesinden, beni annemin yanına sokmuyorlardı. Ölümünden bir gün önceydi. Annemin yattığı odanın kapısından içerde konuşulanları dinliyor- dum. Annemin şu sözlerini duydum; - Oğlum yatılı okulda ya, artık gözlerim açık gitmeyece- ğim... Oysa ben bir okul kaçağıydım. Parasız yatılı okul- dan kaçmıştım. Annemin bu sözlerini duyunca, ağlayarak evden çıktım. O zaman on bir yaşındaydım. Ertesi gün de annem öldü. Sesi hep kulağımdaydı. "Oğlum yatılı okulda ya, artık gözlerim açık gitmeyece- ğim..." Okumamın tek nedeni annemin bu sözleriydi. Bütün ha- yatımda annemin duyabildiğim bu sözleri kulağımdan hiç eksilmedi. Hep onun bu sözlerini düşündüm. Yalnız bu- nun için okudum, okula gitmenin yollarını aradım. Onun sözleri beni kamçıladı. Yoksa, okul kaçkını on bir yaşın- daki ben, bir daha hiç okula gidecek değildim. Beni oku- la göndermeye zorlayacak kimse de yoktu, yoksulduk. Bugünkü kişiliğimi, anneme, özellikle annemin duydu- ğum son sözlerine borçluyum. A) İç Konuşma B) İç Çözümleme Bilinç Akışı Bu parçada aşağıdaki tekniklerden daha çok hangi- sine başvurulmuştur? D) Diyalog E) Tahkiye tekniği AVANTAJ YAYINLARI 15 XX Türk Dil 24. 1. D II. G G C H Ca Ta - A