Giriş Aksaray'da ufacık bir evde, tantanalı değil lakin pek temiz döşenmiş bir odada, yüzünde bir güzellik ve onun kalıntıları g

Giriş Aksaray'da ufacık bir evde, tantanalı değil lakin pek temiz döşenmiş bir odada, yüzünde bir güzellik ve onun kalıntıları görülen elli elli beş yaşlarında bir kadın mindere oturmuş, bir şey dikiyordu. Gözü dikişte, eli iğnede fakat aklı başka yerde, bir şey düşünüyor ve düşündükçe hüzün- lenip kederleniyor gibi görünüyordu. Biçare ihtiyarlar!.. Geçmiş şeyleri hatırlarına getirdik- çe hüzünlenirler. Çünkü ömürlerinde geçirdikleri sevinçli günleri andıklarında o günlerin bir daha geri gelmeyeceğine üzülürler. Çektikleri acıları hatırladıklarındaysa gönül yara- ları tazelenir. Bu kadının karşısında gecelik elbiseleriyle on sekiz on dokuz yaşlarında, yüzünde hâlâ tüy tüs bitmemiş, gayet güzel bir delikanlı oturmuş, başını eline dayamış ve yastı- ğın üzerine bir kitap açmıştı. Fakat gözlerini kitaba değil, karşısındaki duvara dikip derin derin düşüncelere dalmış ve hayran hayran bakakalmıştı. Minderin karşısında bir sandalyede kaç yaşında olduğunu seçemediğim lakin yaşlıca görünen bir Arap kadın oturmuş, yüzünü ellerine, dirsek- lerini de dizlerine dayamış, büyük bir hayret ve şaşkınlıkla gözlerini kadından oğlana, oğlandan kadına gezdiriyordu. Kadın, Arap'ın bu şekilde bakışını yan gözle gördüğü gibi başını kaldırıp Arap'ın yüzüne bakar. Arap da renk ver- memek için gözlerini kapıya doğru çevirip tavana doğru kaldırmaya, velhasıl kadının ve oğlanın yüzüne bakmamaya 1