İnsan doğanın içine yerleştirilemez. O, sonsuz uzayın sessizliği içindeki hiçbir şeydir. O, nereden geldiğini, nereye gittiğini bilemez. İyice düzenlenmiş bir evrende çok önemli bir yer tuttuğunu söyl

İnsan doğanın içine yerleştirilemez. O, sonsuz uzayın sessizliği içindeki hiçbir şeydir. O, nereden geldiğini, nereye gittiğini bilemez. İyice düzenlenmiş bir evrende çok önemli bir yer tuttuğunu söyler ama evrenin düzenli olduğu da onun uydurmasıdır. Hâlbuki insan yalnızdır, hem de korkunç bir şekilde yalnız. İnsanlar ölümü, bilgisizliği, sefaleti iyileştiremedikleri ya da yok edemedikleri için görmezden gelerek mutlu olmayı akıllarına koymuşlardır. İnsanları zavallılıktan uzaklaştırıp teselli edecek biricik şey eğlencedir ama eğlence de zavallılıkların en büyüğüdür. Çünkü düşünmemize engel olan ve insanı yavaş yavaş mahva götüren de odur. Eğlence olmasaydı can sıkıntısı içinde olurduk. Bu can sıkıntısı faydalıdır, çünkü ondan sıyrılmak için bizi sağlam araçlar aramaya yönlendirebilir. Pascal'ın bu düşüncelerinin aşağıdakilerden hangisiyle benzeştiği söylenebilir? A) Husserl'in fenomenolojisiyle B) Marks'ın diyalektik materyalizmiyle C) J. P. Sartre'ın egzistansiyalizmiyle D) Hobbes'un mekanik materyalizmiyle E) Descartes'ın düalizmiyle