Kafa Dengi Gazeteci: 1. Süreyya Berfe: O dönemde şiir mevcut düzene karşı çıkmak, düzeni yok saymak, sarsmak demekti. Hepimiz ay

Kafa Dengi Gazeteci: 1. Süreyya Berfe: O dönemde şiir mevcut düzene karşı çıkmak, düzeni yok saymak, sarsmak demekti. Hepimiz aynı ateşle yanıp kavruluyorduk. Bağırdık, çağırdık, yaptığımızla kaldık. II. Yeni şairleri hayattaydı o zamanlar. Onlara bile veryansın ettik, kafa tuttuk. Gençlik hataları... Gazeteci: II. Süreyya Berfe: Bakın, neler yazıp söylemişiz. Esaslı bir şiir poetikamız olmadan, ortaya bir akım çıkarmadan, nerede duracağımıza dair bir teori geliştirmeden, Türk şiiri nerede ve biz bunun neresinde duracağız, düşünmeden hareket etmişiz. Yaptığımız tek şey öfkeyle hareket etmek olmuş. Neyse, geldi geçti. Bu diyalogda boş bırakılan yerlere aşağıdakilerden hangisi sırasıyla getirilmelidir? A) I. İsmet Özel, Ataol Behramoğlu, Özkan Mert'le birlikte dönemin başkaldıran dört şairi olarak gösterildiğiniz yıllarda şiire dair nasıl bir algı vardı? II. O yıllarda şiire yaklaşımınız hatalı mıydı? /B) I. Şiirle haşır neşir olmaya başladığınız ilk gençlik yıllarınızda sanat çevresinin şiire yaklaşımı nasıldı? II. Geçen yıllar içinde şiir ve şairlikle ilgili düşüncelerinizde değişiklik oldu mu? C) I. İsmet Özel ve Ataol Behramoğlu gibi Türk şiirinin önde gelen şairleriyle yol alırken nasıl bir tavır geliştirdiniz? II. Gençlik yıllarınızda şiiri bir intikam aracı gibi kullanmak olgunluk döneminizde pişmanlığa neden oldu mu? D) I. Şiirin protesto olarak algılandığı 60'lı yıllarda siz ve arkadaşlarınızın şiire yaklaşımı nasıldı? II. Şiire kafa yormadan, bir akım oluşturmadan şairliğe adım atmak beraberinde ne gibi sorunlar getirdi? E) I. Ataol Behramoğlu, Özkan Mert ve İsmet Özel'le çok farklı görüşte olmanıza rağmen gençlik yıllarınızda sizi bir araya getiren şey neydi? II. Gençlik yıllarınızda yazdığınız şiirleri okuduğunuzda kendinizde ve çağdaşlarınızda ne gibi eksiklikler görüyorsunuz?