KALDIRIMLAR Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa saplanan noktasınd
KALDIRIMLAR Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa saplanan noktasında, Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık; Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar in cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık; Biri benim, biri de serseri kaldırımlar. içimde damla damla bir korku birikiyor; Saniyorum, her sokak başını kesmiş devler... Üstüme camlarını hep simsiyah, dikiyor; Gözüne mil çekilmiş bir åmå gibi evler. Kaldırımlar, çilekes yalnızların annesi; Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır. Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi; Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır. Necip Fazıl Kısakürek 12. Bu şiirin ana duygusu aşağıdakilerden hangisi- dir? A) Yaşama sevinci B) Memleket özlemi C) Yalnızlık DJ Umutsuzluk 13. Bu şiirin I. ve III. dörtlüğünde sırasıyla hangi söz sanatlari kullanılmıştır? Arkişileştirme Abartmar Bl Kişileştirme-Benzetme C) Abartma kişileştirme D) Abartma - Benzetme