Kütüphane çalışanları, duvarlardaki uyarı yazıları onlar için oraya asılmış gibi pek konuşmazlardı. Belki de bizlere örnek olmak

Kütüphane çalışanları, duvarlardaki uyarı yazıları onlar için oraya asılmış gibi pek konuşmazlardı. Belki de bizlere örnek olmak için seslerini olabildiğince kısarlardı. Salonda yalnızca topuk sesleri ve fısıltılar duyulurdu. İşte o zaman bu çalışan- ların evlerinde bile kısık sesle konuştuklarını düşünürdüm. Ciltlenmiş ve her birinin sırtına numarası yazılmış kitaplar - arada bir, yerlerinde kipırdanip birilerinin kendilerini almasını, hiç olmazsa şöyle bir karıştırıp yerine bırakmasını beklerdi. Kitaplar da tipkı kütüphane görevlileri gibi işaret parmaklarını dudaklarına götürür, okunmak için raftan firlayan arkadaşlarını düzen içindeki raflara geri çekerdi. Böylece, bazı kitaplar arka kapaklarına yapıştırılan okuma kartı bir kere bile doldurulma- dan başka kütüphanelere gönderilirdi. Kimi kitaplar şaşkın yolcuları andırırdı. Yanlış şehir veya ülkelere düşerlerdi. Bu parçanın anlatımıyla ilgili olarak aşağıdakilerden hangisi söylenemez? A) Benzetmelere yer verilmiştir. B) Kişileştirmeye başvurulmuştur. C) Betimleyici ögelerden yararlanılmıştır. D Somutlaştırmaya başvurulmuştur. E) Tahmin bildiren ifadeler kullanılmıştır.