la 17. (1) Eski Türkçede "yula", Osmanlıcada "çerağ" denen kandil sözcüğü; Latince parlamak, ışıldamak anlamına gelen "candela"d

la 17. (1) Eski Türkçede "yula", Osmanlıcada "çerağ" denen kandil sözcüğü; Latince parlamak, ışıldamak anlamına gelen "candela"dan geliyor. (II) Kandillerde, bal mumu ve hayvansal yağdan yapılmış mumlar kullanılırdı. (III) Bizans Dönemi'nde mumhaneler çoğalınca kandil kullanımı yaygınlaştı. (IV) Türklerde de kandiller yaygındı. (V) Özellikle camileri ve kamu yapılarını aydınlatmada kandillerden yararlanılırdı. (VI) Cam şişeler içine konan kandillerin çok kollu ve zincirle asılanlarına, Farçada "asılan" anlamına gelen "avize" denmişti. (VII) Tanzimat'tan sonra, sokakların aydınlatılması uygarlığın bir gereği sayılıyordu ve sokakların aydınlatılması için dükkânlara kandil asılması zorunluluk hâline gelmişti. Bu parçadaki numaralanmış cümlelerle ilgili olarak aşağıda verilenlerden hangisi yanlıştır? 1. cümlede, kandil sözcüğünün kökeni ile ilgili bilgi verilmiştir. B II. cümlede, mumların yapıldığı malzeme belirtilmiştir. V. cümlede, kandillerin kullanıldığı yerlerden söz edilmiştir. D) VI. cümlede, kandil sözcüğü ile aynı anlama gelen bir sözcükten söz edilmiştir. E) VII. cümlede, iki yargı sebep-sonuç ilişkisi ile birbirine bağlanmıştır.