LII 14. "Irmak”, geceleri üzerine ay ışığı vurmuş yılan bükümlü sulardır çocukluk belleğimde. Bir katırın üstünde yarı uyur otur

LII 14. "Irmak”, geceleri üzerine ay ışığı vurmuş yılan bükümlü sulardır çocukluk belleğimde. Bir katırın üstünde yarı uyur oturan anamın kucağına gömülmüşüm. Gökyüzünde ay yoktu. Karanlığın aydınlığa dönüşme sancıları çektiği sabah serinliğinde korkuyor, gözlerimi yukarıdan kara bir yılan gibi akan irmağın sessiz derinliğinden kaçırıyorum. Katırın tırnakları sürtündükçe keskin çakmak taşlarından kıvılcım saçılıyor; evrende başka ses yok, ışık da yok! Sağ yanımız, dorukları göğe değdi değecek dağlar, sol yanımız uçurum! Erzurum yaylalarından çıkıp Munzur Dağları'ndan beslenerek çoğalan, Kemaliye'yi geçince yüksek dağların arasında durgunlaşan ırmak, kim bilir kaç milyon yıldır, bu karanlık derinlikte akıyor. Bu parçanın anlatımıyla ilgili aşağıdakilerden hangisi söylenemez? A) Kanıları değiştirme amaçlanmıştır. B) Devrik cümleye yer verilmiştir. C) Betimlemeye başvurulmuştur. Dy Öznel tanımlama yapılmıştır. E) Niteleyici sözcüklere yer verilmiştir. 99