Mai ve Siyah Matbaada onu kimse sevmez, hele idare memuru -o ken- disine Ahmet Şevki Efendi diyen yuvarlak adam- Raci'den söz ed

Mai ve Siyah Matbaada onu kimse sevmez, hele idare memuru -o ken- disine Ahmet Şevki Efendi diyen yuvarlak adam- Raci'den söz edildiğinde ateş püskürür; onun kadar mahsuben para alan, matbaada kimsenin bulunmadığı zamanlarda gelen ilan ücretlerine el koyan bir yazarı -işte matbaa işlerinde buluna- li on yıl oluyor- hiç görmemişti. Ahmet Cemil, "Aman, bu Raci!" dediği zaman işte bütün bu ayrıntılar o üç kelimenin söyleyiş biçiminin içine sıkışmış- ti. Bakınız, başyazar Ali Şekip büsbütün başkadır. Raci ile tam tezat meydana getirir. Uzun boylu, geniş omuzlu, aydın- lık çehreli, ancak otuz beş yaşında olan bu adam biraz safça -deyimde incelik aranmazsa- biraz budalaca olmakla bera- ber "Mir'at-i Şuûn" yazı heyetinin bilgisi en fazla olan kişisidir. Hukuka ilgisi vardır, çok kitap okumak sayesinde az çok her şeyden anlar, küçük yaşından beri basında çalışmıştır, dünya siyasetinin en önemsiz ayrıntıları bile ezberindedir. Sanki bir ilimler sözlüğü gibi beyninin içinde yapraklar dön- dükçe bilgiler çeşitlenirdi. Fiziğe ait bir şey yanında idareye ait bir bölüme de rastlanırdı. Bununla beraber, pek fazla alçakgönüllüydü; bildiğinden emin olmayanlara mahsus korkaklıkla herkesten iyi konuşa- bileceği tartışma konularında susmayı yeğlemek âdetiydi. Onun için kendisini tanıyanlar ondan hiç korkmazlar, yanında en saçma şeylerden bahsederler de o, düzeltmekten utanır- dı. Raci'nin gazellerini güzel bulmamaya bile cesaret ede- mez; esasında edebiyata kesinlikle bağlı olduğu iddiasında bulunmazdı. Bir gün bir fikra yazmıştı da, arkadaşlarına oku- - 31-