Necid Çöllerinde Ya Nebi... Şu halime bak Nasıl ki bağrı yanar gün kızınca sahranin, Benim de ruhumu yaktıkça yaktı hicranin. Ha

Necid Çöllerinde Ya Nebi... Şu halime bak Nasıl ki bağrı yanar gün kızınca sahranin, Benim de ruhumu yaktıkça yaktı hicranin. Harimi Pakine can atmak istedim durdum, Gerildi karşıma yıllarca ailem yurdum. Tahammül et dediler, hangi bir zamana kadar, Ne bitmez olsa tahammül, onun da bir sonu var. Gözümde tüttü bu andıkça yandığım toprak, Önümde durmadı artık ne hanuman ne ocak. Yıkıldı hepsi, ben aştım diyar-Sudan'ı, Üç ay tihame deyip çiğnedim beyebani. Kemiklerim bile yanmıştı belki sahrada, Yetişmeseydin eğer Ya Muhammed imdada. Eserdi kumda yüzerken serin serin nefesin, Akarsular gibi çağlardı her tarafta sesin. İradem olduğu gündür senin iradene râm, Bir an olsun yollarda durmak bana oldu haram. Bütün hayakil-i hilkat ile hasbihal ettim, Leyâle derdimi döktüm, cibali söylettim. nip tutuşmadan yummadım gözümü, Nücuma sor ki bu kirpikler uyku görmüş mü? Azab- Hecrine katiandim elli üç senedir, Sonunda anlıma çarpan bu zalim örtü nedir? Üç beş sineyi hicran içinde inleterek, Çıkan yüreklere husran mi, merhamet mi gerek. Demir nikabini kaldır mezarı pakinden, Bu hasta ruhumu artık, ayırma hakinden. nedir o meşale, nurun mu ya Resulallah Sükun içinde bir an geçti, sonra kısa bir ah.... Mehmet Akif Ersoy