nez ay ne Ç a n 9. Bir gün, akşamüstü, istasyonla Sergievi arasındaki sonbaharını doya doya içime çekerek ruhumda nikbin tenha y

nez ay ne Ç a n 9. Bir gün, akşamüstü, istasyonla Sergievi arasındaki sonbaharını doya doya içime çekerek ruhumda nikbin tenha yolda ağır ağır yürüyor, Ankara'nın harikulade aksederek beyaz mermer binayı kan rengi deliklere bir hava yaratmak istiyordum. Halkevinin camlarından boğan güneş, akasya ağaçlarının ve çam fidanlarının üzerinde yükselen ve buğu mudur, toz mudur, ne olduğu belli olmayan duman, herhangi bir inşaat- tan dönen ve parça parça elbiselerinin içinde sessiz ve biraz kambur yürüyen ameleler, üstünde yer yer otomobil lastiği izleri uzanan asfalt... Bunların hepsi mevcudiyetlerinden memnun görünüyorlardı. Her şey, her şeyi olduğu gibi kabul etmekteydi. Şu halde bana da yapacak başka bir şey kalmıyordu. Tam bu sırada yanımdan hızla bir otomobil geçti. Başımı çevirip baktığım zaman camın arkasındaki çehreyi tanıdığımı zannettim. Nitekim araba beş on adım gittikten sonra durdu, kapısı açıldı; mektep arkadaşlarımdan Hamdi, başını uzatmış, beni çağırıyordu. Sokuldum. "Nereye gidiyorsun?" diye sordu. "Hiç, geziniyorum!" "Gel, bize gidelim!" brelneró: nsnel Sabahattin Ali'nin "Kürk Mantolu Madonna" adlı romanından alınan bu parça ile ilgili olarak aşağı- dakilerin hangisi söylenemez? A) İç konuşma tekniğinden yararlanılmıştır. B) Diyaloğa yer verilmiştir. C) Betimleme yapılmıştır. D) Öykülemeye yapılmıştır. E) Pastiş tekniğine başvurulmuştur.