Padişah bir gün: "Bana yalan söyleyebilene bir küp dolusu altın vereceğim!" demiş. Yalancılar hemen saraya koşuşturup başlamışla

Padişah bir gün: "Bana yalan söyleyebilene bir küp dolusu altın vereceğim!" demiş. Yalancılar hemen saraya koşuşturup başlamışlar yalana: Bir kuş, aslanı kapıp yuvasına götürdü. Bunun neresi yalan? Kuş kartaldır, aslan da kuzu kadar minik bir yavru. Kaptı mı götürür tabii. Komşu ülkede bir eşeği kral yaptılar! Ülkenin kralı, pencereden bakınırken tacı- ni düşürmüştür. Taç da pencerenin altındaki eşeğin başına geçmiştir. Taç kimin kafasın- daysa kral odur tabii! Padişahım, ben gökyüzüne bir ok attım. Altı ay sonra geri döndü! Senin ok, bir ağacın üstüne düşmüştür. Ağaç, sonbaharda yapraklarını dökünce takılacak yer bulamayıp yere inmiştir. Böylece padişah, her yalana gerçek bir bahane bul- muş ve kimse padişaha "Bu yalandır." dedirtememiş ama bir gün Keloğlan gelmiş ve bakın padişaha ne demiş: Padişahım, sen benim babamdan borç olarak bir küp dolusu altın almıştın. Ben onu şimdi geri almaya geldim. Bu parçadan aşağıdaki yargılardan hangisine ulaşılamaz? A) Otoritenin akıldan üstün olduğuna B) Keloğlan'ın keskin bir zekâsı olduğuna C) Padişahın kendi aklına güvenen biri olduğuna D) İnandırıcı yalan söylemenin zor olduğuna